Een vrijdagblog maar dan op maandag? Waarom ook niet.

Ik was even afwezig inzake zaken die me wél geld opleveren. Aangezien dat nodig is voor het dagelijkse levensonderhoud. Alhoewel, niet altijd. Na thuiskomst ben ik namelijk de moestuin ingelopen op het dak van onze flat die mijn buurman en ik onderhouden. Je eigen groenten kweken werkt enorm ontspannend en het is erg fijn als je voor verse sla alleen maar even naar je tuin hoeft te lopen. De supermarkt is zo’n plek die ik stiekem het liefst vermijd. Niet omdat ik de mensen niet mag die daar werken en ook niet omdat ik supermarkten niet handig vind. Want handig zijn ze zeker. Maar het is zo uniform allemaal. De hele wereld wordt overal hetzelfde als je altijd maar alles overal kunt kopen.

Dat is aan de ene kant heel handig, want gewoon geld kunnen pinnen in de één of andere bananenrepubliek maakt reizen stukken makkelijker. Maar te ver doorschieten daarin is ook wel weer wat saai. Als ik in Afrika rondloop wil ik daar liever geen Albert Heijn tegenkomen. Dat is namelijk fijn voor de mondiale middenklasse maar kan funest zijn voor de lokale markt. En als ik in mijn moestuin groenten uit de grond haal wil ik dat ze er niet allemaal perfect rood en afgerond uitzien. Omdat dat moet worden er namelijk heel veel perfect eetbare groenten weggeflikkerd. Een beetje voeling met de dingen om ons heen is misschien wel verstandig in een tijd dat kinderen denken dat melk uit een fabriek komt en grote bedrijven meer te vertellen hebben dan politici. Zeker als we die mondiale productie-consumptiefabriek die economie heet een beetje onder controle willen blijven houden.

Daarbij is het leven zoveel leuker als je het niet laat leiden door hoe andere mensen je zeggen dat het zou moeten, is muziek zoveel gaver als je hem zelf speelt en smaken tomaten zoveel lekkerder als je ze net zelf geplukt hebt.